Stwardnienie rozsiane Multiple Sklerose (MS) czy Encephalomyelitis disseminata (ED) to przewlekła choroba neurologiczna, która może przyjmować bardzo różne formy przebiegu.
Choroba ta, zaczyna się zwykle pomiędzy 20 i 40 rokiem życia i częściej chorują na nią kobiety niż mężczyźni. Stwardnienie rozsiane może zaatakować mózg lub mózg i rdzeń przedłużony. Centra zapalne prowadzą do zniszczenia osłonki myelinowej nerwów co w konsekwencji prowadzi do powstania ubytków i upośledzenia przewodzenia sygnałów wysyłanych przez komórki nerwowe.
Przyczyny
Chociaż nie wiadomo jeszcze, jakie są przyczyny powstawania tej choroby, to zostało zidentyfikowanych kilka czynników, które mają wpływ na zachorowanie na tą chorobę.
Zanieczyszczenia, toksyny, szczepienia, rozpuszczalniki, metale takie jak aluminium, rtęć, palladium, kadm, postrzegane są jako możliwe przyczyny uszkodzeń systemu nerwowego.
Pasożyty, bakterie i przede wszystkim wirusy mogą także odgrywać znaczącą rolę w patogenezie tego schorzenia. Szczególną rolę przypisuje się wirusowi Epsteina-Barra, ale także Borrelien stoją na liście podejrzanych mikrobów.
Symptomy
Symptomy tej choroby są bardzo różnorodne:
- Podwójne widzenie
- Paraliż twarzy
- Zaburzenia poruszania
- Zawroty głowy
- drżenia
- zaburzenia mowy
- paraliże
- zaburzenia w funkcji pęcherza i jelit
- nasilone napiecie mieśni
- zaburzenia w odbieraniu sygnałów zmysłowych
Przebieg choroby jest niemożliwy do oceny. Symptomy mogą pojawiać się i znikać lub wzmacniać w rzutach choroby. U niektórych choroba rozwija się wolno, u niektórych postępuje bardzo szybko.
Diagnoza
Stwardnienie rozsiane trudno jest rozpoznać na jego wczesnym etapie. Kliniczna diagnoza może być postawiona po wystąpieniu dwóch rzutów choroby lub po wykazaniu w badaniu obrazowym rozsiania zmian w czasie (tzn. wykazanie nowych zmian w MRI po okresie nie krótszym niż 30 dni). Do celów klinicznych i naukowych stosuje się tzw. kryteria McDonalda.
Terapia Dr. Niepera
Bardzo dobre wyniki w leczeniu stwardnienia rozsianego osiągane są podczas stosowania terapii biologicznej wg. Dr. Hansa Niepera.
Dr. Nieper, który w latach 70 był szefem kliniki, Am Silberersee w Hanowerze, był jednym z najbardziej znanych terapeutów leczących metodami biologicznymi. Jako lekarz, już na początku swojej kariery odkrył, że toksyczne terapie, przynoszą więcej szkody niż pożytku w leczeniu chorób przewlekłych takich jak stwardnienie rozsiane, rak, czy schorzenia krążenia. Był nie tylko lekarzem, ale prowadził też badania nad środkami farmakologicznymi, mającymi pomóc chorym ze schorzeniami chronicznymi.
Poprzez podawanie odpowiednich witamin, minerałów i substancji roślinnych, które redukują stany zapalne w organizmie, można w pozytywny sposób wpłynąć na przebieg SR. Leki używane, przez Dr. Niepera, są stosowane do dnia dzisiejszego w naszej klinice do leczenia chorych na stwardnienie rozsiane. Leki te oparte są na ochronnym i regenerującym działaniu specjalnych związków wapnia, kombinacji witamin i aminokwasów.
Podawane substancje, uszczelniają błony i powodują, że wirusy, bakterie, toksyny czy kompleksy immunologiczne nie mogą uszkadzać mieliny. Specjalne sole wapnia, magnezu i potasu są podstawą leczenia tego schorzenia. Na początku terapii muszą być one podawane w formie kroplówek. Odpowiednie odżywianie ma oczywiście też ogromny wpływ na przebieg tej choroby i tu służymy pomocą w stworzeniu odpowiedniego planu dietetycznego.
Pacjenci ze stwardnieniem rozsianym, dodatkowo do wlewów dożylnych, poddawani są terapii tlenem i terapii polegającej na naświetlaniu krwi laserem.
Dodatkowo stosujemy terapie biorezonansową w celu regulacji przemiany materii.